Δίχως Έλληνες.....

Πολύ μεγάλη ή χάρη μας
καί μαζευτήκαν τόσοι,
μέ ζήλο νά σκοτώνονται
ποιός θά μάς πρωτοσώσει.

Κι όλοι μαζί στριμώχνονται
κρατώντας μιά μεζούρα,
τά μέτρα νά γυρεύουνε
στή δόλια μας καμπούρα.

Μέ πείνα κι εξαθλίωση
είν' ό λογαριασμός τους,
ό τόπος δίχως Έλληνες
πώς θά γενεί δικός τους.

Δούλους μάς θέλ' ό Γερμανός
καί τ' άλλα τά κοράκια,
καί τρείς φορές ανδράποδα
τά ντόπια τά τσιράκια.

Ότι θά χάσεις σ' απειλούν
κάθε λογής ατσίδες,
καί δέ θωρείς πώς σού 'μειναν
μόνο οί αλυσίδες.