Περιμένοντας τήν Ανάσταση.....

Όμορφα θά 'ναι στό Γουδή
μέ τόσες αναμνήσεις,
όμορφα θά 'ναι στό Γουδή
σάν κάνεις καί ξυπνήσεις.

Καί θά χτυπούν χαρμόσυνα
κάθε λογής καμπάνες,
θ' αναστηθούν οί Έλληνες
καί δέ θά κλαίν οί μάνες.

Καί θάν' ατέλειωτη γιορτή
θά 'ναι μεγάλη μέρα,
π' άπ'τής Ελλάδας τό κορμί
θά φύγ' ετούτ' ή λέρα.

Καί θά ελπίζουν τά παιδιά
καί δέ θά γονατίζουν,
θά μάθουν πώς τά όνειρα
ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ τά ΟΡΙΖΟΥΝ.


Όμορφη θά 'ναι κι ή βουλή
όταν θά ξεβρωμίσει,
ή Λευτεριά στόν ΤΌΠΟ ΤΗΣ
όταν ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕΙ.