Βουλευτές οι εργασιομανείς.

Ποιός είπε πώς πληρώνονται
τζάμπα οί βουλευτές μας,
καί φταίνε γιά τά χάλια μας
καί τίς κακοτυχιές μας.

Σέ πέντε χρόνια μοναχά
τό διάβασμα πού ρίξαν,
όσοι τ' αναλογίστηκαν
στά σίγουρα θά φρίξαν.

Εννιά εκατομμύρια
ολόκληρες σελίδες,
διαβάσαν ό καθένας τους
τού έθνους οί ατσίδες.

Ατέλιωτα μνημόνια
νόμοι οχτώ χιλιάδες,
ολόκληρη παραγωγή
βγάλαν οί φουκαράδες.

Καί γιά τήν προστασία μας
ολημερίς ερίζουν,
καί τήν γενοκτονία μας
σώσιμο τήν ορίζουν.

Πόσες φορές μάς σώσανε
κανείς πιά δέν θυμάται,
καί ό καθένας ήσυχος
στό σπίτι του κοιμάται.

Σωρός τά νομοσχέδια
αμέτρητα τά μέτρα,
απάνω στήν καμπούρα μας
φορτώνονται αβέρτα.

Όμως σάν περπατάς σκυφτός
σάν τού ζυγού χαιβάνι,
τήν ευκαιρία τύρρανος
κανένας δέν τήν χάνει.

Όταν τούς υπαλλήλους σου
αφεντικά τούς κάνεις,
μονά αυτοί κερδίζουνε
κι εσύ ζυγά θά χάνεις.

Κάποτε τόν καλό καιρό
πολίτες κυβερνούσαν,
τών υπαλλήλων έλεγχο
νά κάνουν δέν ξεχνούσαν.

Κι όταν κανείς τόν αμανέ
ψηλά τόν είχε πάρει,
στήν εξοχή τόν έστελναν
αέρα γιά νά πάρει.

Καθένας τίς ευθύνες του
τίς είχε φορτωμένες,
κι άρχοντες πλείστοι βρέθηκαν
μέ κεφαλές κομμένες.

Τ' αφεντικά δέν γίνονταν
τότε νά ονειδίζεις,
κι αντί ν'απολογήσ' εσύ
άλλους νά φοβερίζεις.

Νά τούς κουνάς τό δάχτυλο
καί νά κερδίζεις ψήφους,
δουλείας δείγμα είν' αυτό
καί τού καινούργιου ήθους.