Ευρώπη, πολιτισμός,κι ευαισθησίες.

Όταν ακούω νά μιλούν
νά λέν γιά τήν Ευρωπη,
μέ πιάνει ένα σύγκρυο
κι ιδρώτας στό κατόπι.

Μιλάω γιά τούς θαυμαστές
πού είν' εδώ μιλιούνια,
καί Ευρωπαίοι θά' θελαν
νά είναι από κούνια.

Τί θαυμαστός πολιτισμός
καί τί ευαισθησία,
θά πρέπει νά τούς μοιάσουμε
κι εμείς πάση θυσία.

Αυτοί μιλούν μ' ευγένια
δέν φτύνουν μέσ' στό δρόμο,
γιάτ' έχουνε πολιτισμό
καί έχουνε καί νόμο.

Μιλάνε χαμηλόφωνα
άλλους μήν ενοχλήσουν,
δέν τούς περνά άπ' τό μυαλό
ποτέ γιά νά σέ βρίσουν.

Μπορεί νά θάβουν τοξικά
κι ωκεανούς γεμίζουν,
μπορεί στή δίψα γιά λεφτά
λαούς νά ξεκληρίζουν.

Μπορεί νά κάνουν δοκιμές
πυρινικές καί άλλες,
σέ πείνα νά δικάζουνε
μαύρες φυλές μεγάλες.

Γιά σέξ νά κάνουν τουρισμό
μ' ανήλικα παιδάκια,
πού τά πουλούν οί μάνες τους
γιά λίγα ευρουλάκια.

Τόν κόσμο νά'χουν πάμπολες
φορές ματοκυλήσει,
διδάσκοντας πολιτισμό
σ' Ανατολή καί Δύση.


Καί τήν αγάπη τού Χριστού
σέ χρόνια περασμένα,
πολλά κεφάλια έμαθαν
κι άς ήταν καί κομμένα.

Εστέναζ' ή Ανατολή
άπ' τίς σταυροφορίες,
ώσπου ανακαλύψανε
καί δυτικές πορίες.

Καί τότε τόν πολιτισμό
τόν φύτεψαν στή Δύση,
μέ Μάγια Αζτέκους καί λοιπούς
γρήγορα νά καρπίσει.

Εγνώριζαν αιώνες πρίν
πώς νά καλιεργούνε,
καί γηγενείς γιά λίπασμα
δείξαν νά προτιμούνε.

Τής νέας γής τά χώματα
θέλαν περίσσια χέρια,
καί υπαλλήλους φέρανε
από παλιά λημέρια.

Ήτανε μαύροι κι ήθελαν
νά τούς χτυπούν σά βόδια,
καί αλυσίδες ήθελαν
νά τούς φορούν στά πόδια.

Κι αυτοί ωσάν ευαίσθητοι
καί σάν πολιτισμένοι,
χατήρι δέν τούς χάλαγαν
γιά νάν'ευτυχισμένοι.